Χρόνια πολλά σε όλους τους συναδέλφους!

Με την κάρτα που στείλαμε παντού ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2015 σε όλους τους συναδέλφους…

Κυκλοφορεί ο νέος ΤΥΠΟΣ, τ. 402

Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο της νέας εφημερίδας μας που κυκλοφόρησε λίγο πριν από τις γιορτές. Τριμηνιαία κι αυτό το φύλλο, αλλά από το επόμενο, επιστρέφουμε στο γνωστό δίμηνο μας. Ήταν αναγκαίο να γίνει αυτό, αλλά η επικαιρότητα είναι πιεστική…

Ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση ενημέρωσης… Κάτι που στις δύσκολες εποχές που ζούμε κρίνεται ως άκρως απαραίτητη…

• Δείτε ΕΔΩ και διαβάστε τη, όπως κυκλοφορεί, ολόκληρη την εφημερίδα μας.

Στις 27 του Νοέμβρη στην Κλαυθμώνος θα είμαστε κι εμείς με το πανό μας…

Όσο τους παρακολουθούμε απαθείς, τόσο και θα προσπαθούν να δημιουργήσουν ακόμα περισσότερα προβλήματα στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας…

Η κυβέρνηση υποκύπτοντας στις πιέσεις της τρόικα έχουν τη… χάρη να μας ξαφνιάζουν αρνητικά, συνεχώς… Ας πάψουμε λοιπόν να τους παρακολουθούμε, απαθείς… Ας τους αποκαθηλώσουμε. Δεν μας πρέπει αυτή η έλλειψη σεβασμού που δείχνουν στα άσπρα μαλλιά μας. Όλοι στην πλατεία Κλαυθμώνος στις 10.30 το πρωί δίπλα στην ΠΟΣΣ και τα Σωματεία της και το πανό τους.

Πανελλαδικό συλλαλητήριο συνταξιούχων...

Στους δρόμους για μια φορά ακόμη οι συνταξιούχοι οι οποίοι διεκδικούν αξιοπρεπείς συντάξεις και τώρα δωρεάν φάρμακα και Περίθαλψη. Πραγματοποιούν συλλαλητήριο στην Πλατεία Κοτζιά και Πορεία προς το υπουργείο Εργασίας. Κλειστή αυτή την ώρα η Σταδίου.

Στο συλλαλητήριο συμμετέχουν οι Συνταξιουχικές Οργανώσεις (ΣΣΟ) ΙΚΑ - ΕΛΤΑ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΟΣΕ - OAEE- ΝΑΤ - ΟΤΑ - ΤΑΕ- ΟΑΕΕ.

Υποκλινόμαστε στους νεκρούς του Πολυτεχνείου...

Ας είναι καλός μαζί μας, ο Νοέμβρης!

Στοχεύουν ξανά σε συνταξιούχους – εργαζόμενους…

Παρακολουθούμε την επικαιρότητα και ξεχωρίζουμε την Κυριακή 26/10/2014 τον τίτλο της εφημερίδας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που στοχοποιεί τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων και των συνταξιούχων… Δεν μας παραξενεύει…

Πέντε χρόνια τώρα κάνουν ότι μπορούν για να εξαφανίσουν αυτές τις δύο τάξεις με τις συνεχείς περικοπές συντάξεων και μισθών, με την ανεργία που τσακίζει, με την υπερφορολόγιση που οδηγεί στη βίαιη φτωχοποίηση…

Θα τους αφήσουμε να υλοποιήσουν τα άθλια σχέδια τους; Όχι βέβαια! Είμαστε συσπειρωμένοι στα Σωματεία μας και την ΠΟΣΣ. Η πρόκληση αυτή δεν θα περάσει…

Λιανοκλάδι - Δομοκός - Παλαιοφάρσαλος…

Το τρένο είναι το αγαπημένο μου μέσο. Ταξιδεύω χρόνια, θα μπορούσα να ζήσω μέσα σε ένα βαγόνι εν κινήσει, να κοιμάμαι σε ένα κουπέ με μεγάλο παράθυρο, να με νανουρίζει ο κλυδωνισμός στις ράγες, η άργητα της μηχανής στην ανηφόρα, κάθε φορά που η αμαξοστοιχία ξεμπουκάρει από ένα τούνελ είναι σαν να βουτάς στο φως.

Το προηγούμενο καλοκαίρι είδα μια εξαιρετική παράσταση στον κλειστό σταθμό Πελοποννήσου, ένα αρχιτεκτονικό μνημείο που σε οποιαδήποτε άλλη πόλη θα ήταν θαυμαστό αξιοθέατο. Αντίθετα, ο σταθμός Λαρίσης, μίζερος και κακομοίρης, θα ήθελα να πάρω από το χέρι τον διοικητή του ΟΣΕ, να τον πάω στον κεντρικό σταθμό της Νέας Υόρκης, να του τον δείξω έτσι αγέρωχος και διάσημος και κινηματογραφικός που είναι και να του πω: έτσι θα κάνεις τον σταθμό της Αθήνας, το κατάλαβες;

Στα χρόνια που ταξιδεύω έχω μπει σε κάθε λογής τρένο. Αθήνα-Λιανοκλάδι με τέσσερα βαγόνια, χωρίς κυλικείο και τουαλέτες, σε κάθε στάση τρέχαμε στα δέντρα. Αλεξανδρούπολη - Θεσσαλονίκη με βαγόνια καρυδότσουφλα να κοπανάνε πέρα-δώθε και να πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλον, περνώντας πάνω από τον Νέστο. Ολονύχτια ταξίδια σε κουκέτες, χειμώνα με χιονοθύελλα, η μηχανή να πέφτει με δύναμη πάνω στο χιόνι για να ανοίξει δρόμο, όπως στην ταινία του Κοντσαλόφσκι «Το τρένο της μεγάλης φυγής».

Με βροχή και συννεφιά δεν υπάρχει ωραιότερο. Μια πατρίδα που μουλιάζει, αγροικίες, χωράφια σε εκρήξεις του καφέ και του πράσινου, ελιές, δέντρα μοναχικά καταμεσής των κάμπων, χωματόδρομοι, στέρνες, μισογκρεμισμένα φυλάκια, ένα ταξίδι σχεδόν στον χρόνο και εικόνες, εικόνες, εικόνες…

Σούρουπο στον Παλαιοφάρσαλο να περιμένω την ανταπόκριση για Καρδίτσα, μόνος με έναν καφέ να μου ζεσταίνει τα χέρια σα μετανάστης σε έρημη χώρα. Ξημέρωμα στην πρωινή παγωνιά με το τρένο να ξεπροβάλλει μαζί με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου. Στριμωγμένος στο δρομολόγιο Λάρισα - Βόλος, ο ένας πάνω στον άλλο, χαζεύοντας τους έρημους σταθμούς. Διασχίζοντας την Πελοπόννησο φαντάρος, έξι ώρες ως την Τρίπολη, με στάσεις κάθε τρία χιλιόμετρα. Ταξίδια με ζέστη κατακαλόκαιρο, να «σκίζουμε» τον θεσσαλικό κάμπο. Στη Λιβαδειά να χάνω το τρένο και να τρέχω πίσω του σα λαθρομετανάστης με τα μπαγκάζια στα χέρια. Ένα τσιγάρο στον Δομοκό, περιμένοντας να αλλαχτεί η μηχανή. Φιλοξενούμενος στη μηχανή, περνώντας μέσα από τη Λάρισα και ξάφνου να πετάγεται ένα αμάξι στη διάβαση, γαμώ το ξεσταύρι σου κερατά, τον είδες; μου λέει ο οδηγός, εφτά έχω «σκοτώσει» τόσα χρόνια, πετάγονται σα μπάμπουρες, «εννιά εγώ», γρυλίζει πίσω μας ο επιβλέπων, πίνω μια γουλιά καφέ κοιτάζοντας τον γαλήνιο Πηνειό στα καταπράσινα Τέμπη. Βιβλία που διάβασα, τραγούδια που άκουσα με τα ακουστικά μου με το πρόσωπο «κολλημένο» στο τζάμι, εφημερίδες που «ρούφηξα», όνειρα που είδα λαγοκοιμώμενος στο κουπέ μου.

Αμέσως μετά το Λιανοκλάδι, αγαπητέ ταξιδιώτη, μπορείς να δεις μια μικρή ιστορία των σιδηροδρόμων, στα δεξιά, λίγο πιο κάτω από τον σταθμό. Μια σειρά από παρατημένα βαγόνια, σαν αφημένα σκηνικά, σαπίζουν στον ήλιο και τη βροχή. Βαγόνια παλιά, σαν αυτά που βλέπεις στα ασπρόμαυρα επίκαιρα, σαν εκείνα που έβγαινε ο Χατζηχρήστος με ένα καλάθι στο χέρι, σαν αυτά που περιόδευε ο Καραμανλής το ’50 στις πόλεις, σα γύρισμα του Αγγελόπουλου που έχει τελειώσει.

Σε ένα σωρό σταθμούς σίδερα που μουχλιάζουν στην εγκατάλειψη, βαγόνια, μηχανές, κλειστές αποθήκες, ο μικρός πέτρινος σταθμός στον Μπράλο, οι άνθρωποι που ταξίδεψαν, που έφυγαν, που το έσκασαν, που ξαναγύρισαν, που αντάμωσαν, που αγκαλιάστηκαν σε μια αποβάθρα, που χωρίσανε με το βαγόνι να απομακρύνεται στα μάτια…

Δεν υπάρχει χώρα αναπτυγμένη που να μην έχει σιδηροδρομικό δίκτυο επιπέδου. Τα τρένα είναι μεγάλη υπεραξία για τη χώρα. Απορείς με τον μαρασμό τους. Απορείς πώς είναι δυνατόν δίπλα στους υπέροχους πέτρινους σταθμούς να χτίζονται μοντέρνες εκτρωματικές επεκτάσεις, βρε αρχιτέκτονα, δεν είδες δίπλα την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, πού πας με αυτή τη μοντέρνα ανοησία, πανάθεμά σε;

Βρε υπουργέ των Μεταφορών, είναι δυνατόν ο Βόλος να μην έχει υπερσύνδεση, απευθείας, από Αθήνα και Θεσσαλονίκη εξπρές καθημερινά; Γι’ αυτό μαράζωσε τουριστικά το Πήλιο.

Όπου δεν μπορεί το κράτος ας εκχωρήσει το δίκτυο και τα δρομολόγια σε ιδιωτικές σύγχρονες εταιρείες που θα προσλάβουν κόσμο, μην εξάπτεσθε αδέρφια, δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα αξιωθεί να ξαναμπεί το τρένο για την Κοζάνη, δεν υπάρχει χρόνος, δώστε τα τρένα στους εργαζομένους ει δυνατόν, μιλάμε για μεγάλη παράδοση, μόνο με το ΚΤΕΛ δεν βγαίνει η δουλειά, πήρατε όλοι αμάξια και νομίσατε ότι γίνατε αρχόντοι, δεν καταδέχεστε το τρενάκι, θέλετε σαλόνι δερμάτινο και ηχοσύστημα μπλου του και δώστου να καίτε βετζίνα στις εθνικές οδούς.

Θυμάμαι το περιστατικό με τον παππού μου το συγχωρεμένο που τραβούσε πάνω στις ράγες, μπάρμπα θα σκοτωθείς, του φωνάζανε, αλλά αυτός πήγαινε ντουγρού, φοβότανε μην τον πιάσουνε που ήτανε κομμουνιστής, καλύτερα να με κόψει το τρένο θα σκεφτότανε.

Στέκομαι στο παράθυρο. Ο σκοπός στο φυλάκιο στο Γοργοπόταμο δεν υπάρχει πια. Κοιτάζω τη γέφυρα λίγο πριν το τρένο την περάσει, σκέφτομαι τον Άρη, κάτω ένα εκτροφείο με πέστροφες, αμέσως μετά ο κάμπος της Λαμίας με την πόλη στο βάθος ξεπροβάλλει, καθώς τα τούνελ το ένα μετά το άλλο εναλλάσσονται σε μια αλληγορία της τύχης της χώρας: σκοτάδι-φως-σκοτάδι-φως-σκοτάδι-ίσωμα-τέρμα…

• Του Νικου Ορφανού, αναδημοσίευση από το Protagon.gr

Αυτά είναι τα… ωραία! Απαξιώνουν κι άλλο το σιδηρόδρομο!

Δυστυχώς η ειδησεογραφία προσφέρει συχνά τέτοιες ειδήσεις. Όχι πως εμείς αν και δεν συμμετέχουμε πια στην παραγωγή, όντας συνταξιούχοι, δεν ξέρουμε τι συμβαίνει. Ξέρουμε και πολύ καλά μάλιστα. Τη βλέπουμε αυτή την απαξίωση του σιδηροδρόμου όπως προβάλλεται από την ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ στο πρωτοσέλιδο της. Και πιστέψτε μας. Πονάει η ψυχή μας κάθε φορά που συμβαίνει αυτό. Γιατί ο σιδηρόδρομος ήταν και είναι η ζωή μας…

Σκληρές θύμισες πολιτικών γενεθλίων…

Στην τηλεόραση πανηγυρίζουν για τα 40 χρόνια προσφοράς της Νέας Δημοκρατίας στη σταθερότητα και την ευημερία του τόπου και στην πολιτική πρακτική σχεδιάζουν τη διεύρυνση των ομαδικών απολύσεων και την περαιτέρω μείωση των συντάξεων. Όπως μας πληροφορεί η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στο πρωτοσέλιδο της 27/9/2014 έτσι θα μπει τέλος στα σενάρια χαλάρωσης του Μνημονίου, ενώ αναμένεται σκληρός ο Οκτώβρης για την Κυβέρνηση και μαύρος χειμώνας για τους πολίτες…

Διπλός πολιτικός λόγος… Μια συνηθισμένη ιστορία… Κάποιοι ενδεχομένως πανηγυρίζουν για τα γενέθλια του κόμματος τους… Είναι οι ίδιοι που το βρίζουν επειδή στη συγκυβέρνηση του με το ΠΑΣΟΚ μας έχουν οδηγήσει εδώ που βρισκόμαστε… Τρικυμία εν κρανίω…

Να περιμένουμε τα χειρότερα;

Ειδήσεις σαν αυτές στις εφημερίδες σίγουρα μας ανησυχούν… Όταν έρχεται η τρόικα στην Αθήνα συνηθίζουμε να έχουμε τα χειρότερα… Όλο και κάποιοι «εγκέφαλοι» θα σκεφτούν να επιβαρύνουν κι άλλο του συνταξιούχους και να μειώσουν κι άλλο το ήδη ισχνό εισόδημα τους…

Κι απ’ την άλλη, δείτε την είδηση δίπλα στο πρώτο θέμα της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ «Γόρδιος δεσμός» η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ… Όσοι νόμιζαν πως θα ήταν περίπατος όλα αυτά, μάλλον έκαναν μεγάλο λάθος… Τέτοιο που θέλει πολύ δουλειά για να διορθωθεί…

Δικαστικές … επιλογές

Γράφει ο Πρόεδρος της ΑΓΣΣΕ κ. Νίκος Μουλίνος

Από καιρό η Διοίκηση της ΑΓΣΣΕ έχει διαπιστώσει, ότι η πολιτική της κυβέρνησης, είναι ιδιαίτερα για τους συνταξιούχους, μονομερής και ανούσια επιβαρυντική. Δεν κρίνεται, όμως, σκόπιμο σε τούτες τις γραμμές, να γίνει λεπτομερής αναφορά και να κατατεθεί προς τεκμηρίωση και η ανάλογη επιχειρηματολογία. Βιώνουμε καθημερινά όλο και περισσότερο, αυτή την κατάσταση που ορίζει στον καθένα μας οικονομικό αδιέξοδο με προφανές αποτέλεσμα την υποβάθμιση ποιότητας της ζωής μας, με σοβαρά προβλήματα στον τομέα παροχών υγείας και με τη Δαμόκλειο Σπάθη τις αρνητικές προσπάθειες βιωσιμότητας των Ασφαλιστικών Ταμείων, κάτι για το οποίο δεν είναι ασφαλώς υπεύθυνοι οι συνταξιούχοι.

Επανειλημμένα έχουμε επισημάνει ότι διεκδικούμε: αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και ελπίδα. Αυτή, όμως, η διεκδίκηση δεν μπορεί να στηρίζεται μόνον στην γνωστή και δεδομένη μέχρι σήμερα διαδικασία ή τα γνωστά μέσα πίεσης. Υπάρχουν –και είναι γνωστές –αντικειμενικές δυσκολίες και τα όποια αποτελέσματα έχουμε πετύχει δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ικανοποιητικά.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε αυτές τις ενέργειες ή ότι θα περιοριστούμε σε έναν καταγγελτικό λόγο θεωρώντας ότι εξαντλήσαμε τις όποιες δυνατότητες της δράσης μας. Ευτυχώς, υπάρχουν πάντα περιθώρια για κάτι πιο ουσιαστικό, πιο ελπιδοφόρο, πιο αποτελεσματικό, έτσι, παράλληλα, θα πρέπει να αξιοποιήσουμε και την νομική διαδικασία, μετά μάλιστα την έκδοση των γνωστών προσφάτων σχετικών αποφάσεων.

Αυτό, όμως, θα πρέπει να γίνει με ενιαία στρατηγική, συνολικά, ομόθυμα, με κεντρικό σχεδιασμό και δράση και όχι αποσπασματικά και μονομερώς. Βέβαια, οι μέχρι σήμερα προσφυγές μας, δεν έχουν αποφέρει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Παραμένουν σε εκκρεμότητα και πηγαίνουμε δυστυχώς, από αναβολή σε αναβολή.

Η ΑΓΣΣΕ έχει επισημάνει, ότι η προσφυγή μας τόσο στα ελληνικά Δικαστήρια, όσο και στην Ε.Ε. πρέπει να γίνει σε εντελώς νέα βάση.  Συγκεκριμένα, οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τις όποιες ενέργειές μας συστηματικότερα, με επιλογές (και με βάση τα νέα δεδομένα) ικανές να δημιουργήσουν θετικά αποτελέσματα, με επιχειρηματολογία και προτάσεις επικαιροποιημένες αλλά και με συστηματική παρακολούθηση, άσκηση πίεσης κλπ., ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών.

Οφείλουμε να παραμερίσουμε τις προσωπικές μας ιδεολογίες ή σκοπιμότητες και να αντιμετωπίσουμε το όλον πρόβλημα σε συνολική βάση με κεντρικό σχεδιασμό και παρακολούθηση, όπως αναφέρθηκε.

Οι συνταξιούχοι, με γνωστούς αγώνες, με κρίση και μνήμη, δεν θα μείνουν απλοί θεατές σε ότι δυσμενές και αναίτιο τους έχει συμβεί. Ως ενεργοί πολίτες θα συνεχίσουν την προσπάθεια , όντας βέβαιοι ότι ο αγώνας τους θα φέρει αποτελέσματα.

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε την 24/7/1974 κύριοι;

Στα ΜΜΕ έδειξαν μετά λαμπρότητας την εκδήλωση που έγινε για τα 40 χρόνια που έγινε η αποκατάσταση της Δημοκρατίας εις την χώρα μας, σε κρατική αίθουσα που παρευρέθησαν όλοι οι κρατοσυντήρητοι της Ελλάδας, για να γιορτάσουν τα 40 χρόνια πραγματικής Δημοκρατίας εις την Ελλάδα. Μετά γεύματος βέβαια και οι υπάλληλοι που τους σέρβιραν «γκαρσόνια» είχαν υποχρεωτικά παπιγιόν. Για να είμαι ειλικρινής αγανάκτησα από το θέαμα αυτό αγαπητές Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι που μας παραμυθιάζουν ότι στη χώρα μας υπάρχει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΥΝΤΑΓΜΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ εν ισχύ.

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε κύριοι, πού μας κόψατε τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα και επίδομα αδείας που το έκανε πρωτού μισό αιώνα ο υπουργός οικονομικών Πιπινέλης;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε πού μας κόψατε το 40% των συντάξεών μας;

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε που μας διαλύσατε το επικουρικό ταμείο και μας δίνετε ψίχουλα πλέον;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε πού κόψατε τις συντάξεις των θυγατέρων και συναδέλφων του Γενικού Λογιστηρίου που σήμερα είναι 70 ή 80 ετών και συν την περίθαλψη σε όσες έχουν κάποιο εισόδημα;

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε τα 40 χρόνια, αυτή που μειώσατε το εφάπαξ στο μισό που επί 20 χρόνια ταλαιπωρείτε οικονομικά τους Συντ/χους σιδ/κούς με το 10%;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε κύριοι, πού για να πάρουμε ένα φάρμακο πληρώνουμε 1 ευρώ χαράτσι, συν 25% συμμετοχή;

Για ποια δικαιοσύνη μιλάτε πού για να μας εξετάσει γιατρός σε Δημόσιο Νοσοκομείο πληρώνουμε 5 ευρώ για τις πρωινές ώρες και το απόγευμα με ραντεβού 60 ευρώ;

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε πού αν ο συμβεβλημένος γιατρός έχει συμπληρώσει 200 επισκέψεις το μήνα πρέπει να δώσεις 10 ή 20 ευρώ;

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε, πού το φακελάκι δίνει και παίρνει; Όπως το πρόσφατο γεγονός που ο συντ/χος των 65 ετών πέθανε μέχρι να βρει χρήματα για το φακελάκι που το ζήτησε ο χειρούργος του Νοσοκομείου;

Για ποια Δημοκρατία κύριοι για την ανεργία των 1.500.000 ανέργων στην χώρα μας;

Για ποια ιδιοκτησία μιλάτε, πού μας παίρνετε νοίκι για το σπίτι που το πήραμε με δάνειο και πληρώναμε 25 χρόνια για να το ξεπληρώσουμε; Και τώρα βάλατε τον ΕΝΦΙΑ και πληρώνουμε νοίκι στο σπίτι μας παραβιάζοντας το άρθρο 17 του Συντάγματος που προστατεύει την ιδιοκτησία και που περιλαμβάνει και τον μισθό και την Σύνταξη;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε, πού φεσώσατε τον ελληνικό λαό με 414 δις ευρώ μέχρι σήμερα 2014, με συνέπεια να χρωστάνε και τα τρισέγγονα μας;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε, για την Δημοκρατία των 510 ευρώ που ψηφίσατε στη Βουλή να παίρνουν οι νέοι έως 25 ετών και οι άνω των 25 ετών 640 ευρώ με αυτά να πληρώσουν νοίκι και να ταΐσουν την οικογένειά τους; Αν βέβαια είναι τυχερός και έχει βρει δουλειά.

Για ποια δικαιοσύνη μιλάτε που οι ευρωβουλευτές παίρνουν 15 χιλιάδες μεικτά συν 21 χιλιάδες ευρώ το μήνα για έξοδα συνεργατών; Βασικός μισθός 6.200 συν 300 ευρώ για κάθε μέρα που είναι στις Βρυξέλλες, περίπου 20 ημέρες επί 300 και 4 χιλιάδες για έξοδα γραφείου;

Για ποια δικαιοσύνη μιλάτε όταν ο Έλληνας Βουλευτής παίρνει δεκαπλάσιο μισθό από τον Έλληνα εργαζόμενο; (650 ευρώ βασικός μισθός)

Για ποια δικαιοσύνη μιλάτε όταν ο Έλληνας επίτροπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα παίρνει 210 χιλιάδες ευρώ το χρόνο;

Για ποια Δημοκρατία μιλάτε πού οι εκκλησίες της Ελλάδος έγιναν εστιατόρια πεινασμένων ελλήνων και ξένων;

Για ποια Δημοκρατία γιορτάζετε κύριοι - κύριοι πολιτικοί της Ελλάδος που ένα μεγάλο μέρος των ελλήνων πολιτών κοιμάται στα παγκάκια των πάρκων διότι δεν έχουν εργασία;

Αν αγαπητές Συναδέλφισσες - Συνάδελφοι αυτό που βιώνουμε σήμερα λέγεται Δημοκρατία και Δικαιοσύνη, τότε και εγώ μπορώ να πω ότι είμαι ο Πάπας του Βατικανού. 

• Γράφει ο Πρόεδρος του Γεν. Συμβουλίου της ΠΟΣΣ κ. Κων/νος Περγαντόπουλος

Είχε ρημάξει το σιδηροδρομικό δίκτυο του Ο.Σ.Ε στην Κόρινθο

Συνελήφθη, πριν λίγες μέρες (6.9.2014), στις Κεχριές Κορινθίας, από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφαλείας Κορίνθου, ένας (1) 65χρονος ημεδαπός, γιατί σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε όχημα, στο οποίο επέβαινε, βρέθηκαν πλήθος καλωδίων και μεταλλικά αντικείμενα, τα οποία όπως προέκυψε είχαν αφαιρεθεί από το σιδηροδρομικό δίκτυο του Ο.Σ.Ε..

Τα ανωτέρω καλώδια και αντικείμενα, κατασχέθηκαν και αποδόθηκαν σε αρμόδιο υπάλληλο του Ο.Σ.Ε..

Δυστυχώς τέτοιες ειδήσεις διαβάζουμε συνέχεια. Και θα συνεχίσουμε να τις βλέπουμε όσο η συγκυβέρνηση δεν αλλάζει θέση πάνω στις μεταφορές και δεν δώσει ξανά στο σιδηρόδρομο της θέση που του αξίζει…

Ολοκληρώθηκε και το νέο τεύχος της εφημερίδας μας…

Στο πιεστήριο βρίσκεται αυτή την ώρα ο ΤΥΠΟΣ των Συνταξιούχων Σιδηροδρομικών, της διμηνιαίας εφημερίδας που εκδίδει η Ομοσπονδίας μας…

Με ρεπορτάζ και θέματα από τη δράση της ΠΟΣΣ και των Σωματείων της δύναμης της και με ενδιαφέρουσα ύλη και άρθρα από τον κλάδο και την την επικαιρότητα που δοκιμάζει τις αντοχές μας καθώς έχουμε μπροστά μας τη συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ που δεν σταματούν να βάζουν στο στόχαστρο τοα ασφαλιστικό και τις συντάξεις μας.

Η εφημερίδα θα είναι σε λίγο στα σπίτια σας… Εσείς όμως μπορείτε από τώρα να τη διαβάσετε πατώντας ΕΔΩ. Προσπαθούμε να κάνουμε πιο εύκολη τη ζωή μας…

Πάμε κι εμείς με το ΕΚΑ στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης;

Όπως είναι γνωστό στις 6 Σεπτεμβρίου 2014 στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 18.00 στη Θεσσαλονίκη θα διοργανωθεί το αγωνιστικό συλλαλητήριο των συνδικάτων και η πορεία, με την ευκαιρία της παρουσίας στην ΔΕΘ του Πρωθυπουργού και τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης. Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί για να δηλώσουμε την αντίθεση μας στις περικοπές μισθών και συντάξεων, στην κατάργηση στην ουσία του εργατικού δικαίου, στην απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συλλογικών συμβάσεων, στις απολύσεις, στις διαθεσιμότητες, την κινητικότητα-απολύσεις, στην ανεργία, στην ληστρική φοροκαταιγίδα που χτυπά τα λαϊκά και μεσαία στρώματα, στα νέα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, στις επιστρατεύσεις, στη διάλυση του ασφαλιστικού, στην διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και στην κατάργηση των κοινωνικών αγαθών, στην υποβάθμιση της ζωής μας.

Πρέπει να είμαστε όλοι εκεί για να διατρανώσουμε και να διαδηλώσουμε για την ανατροπή αυτών των αντεργατικών, μνημονιακών και καταστροφικών πολιτικών για τις δυνάμεις της εργασίας και των μεσαίων στρωμάτων.

Για την μεταφορά εργαζομένων από την Αθήνα έχει δρομολογηθεί τραίνο που θα αναχωρήσει το πρωί του Σαββάτου 6 Σεπτεμβρίου 2014 από την Αθήνα από Σταθμό Λαρίσης 9.22πμ με την υπ αριθμ. αμαξοστοιχία 7000500 και άφιξη 14.53μμ στην Θεσσαλονίκη και θα επιστρέψει το Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2014 με αναχώρηση από Θεσσαλονίκη 00.10 με την υπ αριθμ. αμαξοστοιχία 7000501 μετά το τέλος της διαδήλωσης και άφιξη στη Αθήνα στις 5.37π. ξημερώματα Κυριακής.

Παρακαλούμε να είσαστε εκεί 20 λεπτά πριν την αναχώρηση του τραίνου. Για αυτό σας καλούμε να δηλώσετε μέχρι την Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014 και ώρα 3.μμ αριθμό εργαζομένων από το Σωματείο σας και τον κλάδο σας και κατόπιν και ονοματεπώνυμα αυτών που επιθυμούν να ανέβουν με το τραίνο για Θεσσαλονίκη, στα τηλέφωνα του ΕΚΑ. 210 8836918 υπόψη Δημήτρη Μαγκλάρα

Τέλη Αυγούστου θα ετοιμάσουμε το νέο τεύχος της εφημερίδας μας…

Ο Αύγουστος είναι ένας δύσκολος μήνας… Μερικοί από μας έχουμε ακόμα την πολυτέλεια να κρατάμε μια επαφή με τα εξοχικά μας. Εκεί που έχουμε επενδύσει τους κόπους μιας ζωής και που τέτοιες ώρες, το βρίσκουμε καταφύγιο προκειμένου να περάσουμε το καλοκαίρι μας με τους δικούς μας ανθρώπους…

Κι όμως στο μυαλό μας είναι η εφημερίδα μας… Θέλουμε και προσπαθούμε να την κρατήσουμε σαν τα μάτια μας. Εκτιμώντας πως είναι κάτι πολύ σπουδαίο, δυνατό και πολύτιμο σ’ αυτούς τους καιρούς που δεχόμαστε τη μια επίθεση πίσω από την άλλη.

Έτσι λοιπόν, την ετοιμάζουμε… Για να είναι κοντά σας, τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη, όταν το φθινόπωρο και οι χαμηλότερες θερμοκρασίες θα έρθουν να μας υπενθυμίσουν τα συσσωρευμένα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε…

Να, γιατί είναι χρήσιμη και απαραίτητα η εφημερίδα μας… Και την περιμένετε όλοι με αγωνία, το ξέρουμε γιατί εσείς συνεχώς ρωτάτε γι’ αυτό…

Θέλουμε μ’ αυτό το σημείωμα να σας καθησυχάσουμε… Κάποιοι από τη Διοίκηση που έχουν αναλάβει αυτή την ευθύνη, εργάζονται με πολύ προσοχή για να είναι το αποτέλεσμα, όσο γίνεται πιο άρτιο.

Αναμείνατε λοιπόν στο… ακουστικό σας. Ο καιρός, έτσι κι αλλιώς, φεύγει γρήγορα. Κι εμείς εδώ, φυλάμε Θερμοπύλες…

Πικρή, σκληρή η πραγματικότητα που ζούμε πια, καθημερινά εμείς οι συνταξιούχοι…

Ο ΚΥΡ μας αρέσει! Έχει τα χάρισμα να αποτυπώνει με τα σκίτσα του και με τη λιτή γραμμή του την ουσία του πράγματος.

Σε τούτο εδώ το σκίτσο ο μεγάλος σκιτσογράφος μας αναπαριστά μια πραγματικότητα πέρα για πέρα αληθινή. Δείχνει την απελπιστική κατάσταση στην οποία μας έχουν φέρει οι κυβερνώντες μας…

Χωρίς κανένα σεβασμό στην πολύχρονη προσφορά μας στη δουλειά και τα άσπρα μαλλιά μας, περικόπτουν συνεχώς τις συντάξεις μας, προσπαθώντας να μας πείσουν ότι τάχα μου ενδιαφέρονται για το καλό μας.

Αν είναι δυνατόν!... Ποιος τους πιστεύει πια; Ουδείς. Η πραγματικότητα καθημερινά είναι πολύ σκληρή και τους διαψεύδει. Κι αυτή την πραγματικότητα τη βιώνουμε στο πετσί μας. Αρκετά!

Στη γιορτή της Αγιάς Μαρίνας στο Εργοστάσιο στον Πειραιά

Ανήμερα της Αγίας Μαρίνας στο κεντρικό Εργοστάσιο του Πειραιά ΟΣΕ (ΕΕΣΤΥ)Γιορτάστηκε η μνήμη της με μεγάλη προσέλευση συναδέλφων ,απλού κόσμου και επισήμων...Αξίζει να σημειωθεί ότι στο συγκεκριμένο χώρο βρίσκεται χτισμένο το εκκλησάκι εδώ και χρόνια για να θυμούνται οι παλιοί και να μην ξεχνούν οι νέοι ...Σύμφωνα με μαρτυρίες το 1979 μια συγκεκριμένη τύπου ατμομηχανή ήταν αναρτημένη... Με τάκους όπου από κάτω της την επισκεύαζε ομάδα οχτώ ατόμων ...Ακούστηκε θρόισμα θορύβου... Αυτό έκανε να απομακρυνθούν οι συνάδελφοι… Μετά από τρία λεπτά η μηχανή κατέρρευσε !!! Για αυτόν τον λόγο χτίστηκε στο χώρο αυτόν το εκκλησάκι ,όπου κάθε χρόνο γιορτάζεται η μνήμη της. Μεγάλη η χάρη της... Να έχουμε την ευλογία της!!!

Η ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΕΚΤΡΟΧΙΑΣΕ ΟΣΕ ΚΑΙ ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Οι εργαζόμενοι σε ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ δίνουν απογοητευτικά στοιχεία για τις συνθήκες λειτουργίας των σιδηροδρόμων, κάνοντας λόγο για ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα και τριτοκοσμικές υποδομές. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ψαλιδίζει διαρκώς τις δαπάνες και εκχωρεί, διά της σαλαμοποίησης, δίκτυα και μεταφορικό έργο

Πού είσαι, Χαρίλαε Τρικούπη; Το σιδηροδρομικό δίκτυο παραμένει ακόμα στην εποχή του... καρβουνιάρη. Σαν να μην έφτανε αυτό, οι θιασώτες του Μνημονίου «κούρεψαν» το 40% του ενεργού σιδηροδρομικού δικτύου, ήτοι 900 χλμ., για χάρη της... εξυγίανσης.

Για ποια εξυγίανση μιλάμε; Ακόμα δεν έχει εγκατασταθεί σηματοδότηση και ηλεκτροκίνηση σε όλο το μήκος του δικτύου (πάει για το 2017), ο χρόνος διεξαγωγής του δρομολογίου Αθήνα - Θεσσαλονίκη, αντί να μειώνεται, επιμηκύνεται (!) και η επικοινωνία μεταξύ μηχανοδηγών και σταθμαρχών γίνεται με τηλεγραφήματα.

Η Πολιτεία, ανίκανη να ολοκληρώσει και να αναβαθμίσει το δίκτυο, παραχωρεί τη συντήρηση σε ιδιώτες, ενώ κάτι αντίστοιχο έχει ήδη δρομολογηθεί στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί το αμφίσημο μοντέλο της αποκρατικοποίησης των βρετανικών σιδηροδρόμων.

Η «Κ.Ε.» απευθύνθηκε σε σταθμάρχες, μηχανοδηγούς και τεχνικούς ΟΣΕ και ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι οποίοι κατέθεσαν τις ακόλουθες επισημάνσεις-παρατηρήσεις για το εγχώριο σιδηροδρομικό δίκτυο, το οποίο παραμένει ένα απέραντο εργοτάξιο.

Προαστιακός
Ο Προαστιακός της Αθήνας χωρίζεται σε δύο κομμάτια: Λιόσια - Αεροδρόμιο και Λιόσια - Κιάτο. Στο κομμάτι Λιόσια - Κιάτο - Λιόσια, εξαιτίας της κλοπής των αντίβαρων που συγκρατούν τα καλώδια ηλεκτροκίνησης, υπάρχουν σχεδόν μόνιμες βραδυπορίες 15 χιλιομέτρων. Σε αυτά τα σημεία η ταχύτητα περιορίζεται στα 60 χλμ. και τα καλώδια ηλεκτροκίνησης συγκρατούνται από σχοινιά!

Δεν λειτουργεί τηλεδιοίκηση και φωτοσήματα (το σύστημα έπεσε εδώ και 4 χρόνια), ενώ και οι υποσταθμοί που τροφοδοτούσαν με ρεύμα το δίκτυο έχουν «πέσει» και λειτουργεί μόνον ο ένας. Σε Μέγαρα και Αγίους Θεοδώρους τα τρένα μπαίνουν μόνιμα σε παρακαμπτηρίους, με το μηχανοδηγό να είναι υπεύθυνος για την πορεία και τήρηση της ταχύτητας. Στις «γαλαρίες» της διαδρομής δεν υπάρχει ούτε φωτισμός ούτε δυνατότητα επικοινωνίας σε περίπτωση ατυχήματος.

Αντίστοιχα, η διαδρομή Κιάτο - Κόρινθος - Κιάτο γίνεται σε μονή γραμμή κυκλοφορίας εδώ και 3 χρόνια, καθώς η μία γραμμή ανόδου δεν χρησιμοποιείται, ενώ υπάρχουν μεγάλα προβλήματα στην υποδομή σε όλους τους σταθμούς (δεν λειτουργούν κυλιόμενες σκάλες, ανελκυστήρες κτλ.).

Στο κομμάτι Λιόσια - Αεροδρόμιο η κατάσταση, αν και ήταν κάπως καλύτερη, το τελευταίο διάστημα επιδεινώνεται. Μεταξύ Κάντζας - Αεροδρομίου - Κάντζας (όπου κινείται και το Μετρό) έχει πέσει το σύστημα τηλεδιοίκησης φωτοσημάτων και η κυκλοφορία γίνεται με... τηλεγραφήματα. Τα φωτοσήματα λειτουργούν σε ένα πολύ μικρό μέρος του δικτύου (Παλλήνη - Ηράκλειο).

Ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί το πρόβλημα στα κλειδιά του Σιδηροδρομικού Κέντρου Αχαρνών και η μετεπιβίβαση από Πειραιά προς Κιάτο και Αεροδρόμιο (ή και αντιστρόφως), αντί για τα Λιόσια, γίνεται στο ΣΚΑ με τους επιβάτες να περπατάνε 200 και πλέον μέτρα σε ανοιχτό, σε όλα τα καιρικά φαινόμενα (βροχές, χαλάζι), διάδρομο. Από αυτή τη ζημιά ο Προαστιακός έχει χάσει έως και το 30% της επιβατικής του κίνησης, όπως επισημαίνουν έμπειροι σιδηροδρομικοί.

Στη γραμμή Πειραιάς - Οινόη δεν λειτουργεί η τηλεδιοίκηση. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν υπάρχει εικόνα για το πού είναι το τρένο σε πραγματικό χρόνο, ενώ δεν μπορούν να γίνουν και χαράξεις στη γραμμή, δηλαδή δεν μπορούν να γίνουν παρακάμψεις αν κάποιο τρένο μείνει από βλάβη (τα υπόλοιπα από πίσω περιμένουν απλά την αποκατάσταση).

Με τηλεγραφήματα!
Μεταξύ Πειραιά - Αθήνας η κυκλοφορία γίνεται μόνιμα σε μονή γραμμή, με τον παραδοσιακό τρόπο των τηλεγραφημάτων. Δεν υπάρχει ηλεκτροκίνηση (έχει κλαπεί το σύνολο των καλωδίων), ενώ η κυκλοφορία γίνεται με ανοιχτούς σταθμούς (Λυκότρυπα - Αφίδναι - Αυλώνας ) και τηλεγραφήματα.

Λόγω της έλλειψης φωτοσημάτων παρατηρούνται καθημερινά καθυστερήσεις σε αμαξοστοιχίες, δηλαδή μια αμαξοστοιχία μπορεί να περιμένει μέχρι και 10 λεπτά για να αναχωρήσει από ένα σταθμό, αφού η προπορευόμενη έχει περάσει από τον επόμενο.

Στη γραμμή Οινόη - Χαλκίδα, πρόσφατα ανακαινισμένη, παρατηρούνται συνεχώς προβλήματα στην υποδομή (βραδυπορίες), ενώ μέχρι πρόσφατα υπήρξαν καθημερινά κρούσματα κλοπής καλωδίων ηλεκτροκίνησης.

Απαράδεκτη η κατάσταση και στο σταθμό Λαρίσης, ειδικά τον τελευταίο μήνα. Η πρώτη γραμμή του σταθμού έκλεισε για ανακαίνιση στις 25 Ιουνίου, υποτίθεται ότι θα δινόταν στην κυκλοφορία σε 20 μέρες και ακόμα τίποτα! Αποτέλεσμα: χιλιάδες επιβάτες ταλαιπωρούνται καθημερινά, αφού οι αναχωρήσεις γίνονται από την 3η γραμμή. Εννοείται ότι δεν υπάρχουν κυλιόμενες σκάλες ή ασανσέρ, παρά μονό σκάλες.

Οινόη - Θεσσαλονίκη
Μεταξύ Οινόης - Τιθορέας - Οινόης δεν λειτουργεί (και πάλι) ούτε φωτοσήμανση ούτε τηλεδιοίκηση, ενώ σχεδόν το σύνολο του δικτύου ηλεκτροκίνησης έχει κλαπεί.

Οι ταχύτητες εδώ φτάνουν τα 160 χιλιόμετρα και είναι αποκλειστικά υπεύθυνος ο μηχανοδηγός για την τήρησή τους. Στον ορεινό όγκο μεταξύ Τιθορέας - Δομοκού λειτουργεί και τηλεδιοίκηση και φωτοσήμανση (πεπαλαιωμένο σύστημα - μεγάλη έλλειψη ανταλλακτικών), ενώ η κυκλοφορία γίνεται σε μονή γραμμή.

Μεταξύ Δομοκού - Θεσσαλονίκης δεν λειτουργεί ούτε τηλεδιοίκηση ούτε φωτοσήμανση εδώ και 2 χρόνια. Η κυκλοφορία γίνεται με τηλεγραφήματα και με ανοιχτούς σταθμούς (Δομοκός - Παλαιοφάρσαλος - Λάρισα - Κατερίνη - Πλατύ - Θεσσαλονίκη), αλλά και με κινητά τηλέφωνα.

Επιπλέον, στον Δομοκό γίνεται αλλαγή στις μηχανές, από ντίζελ σε ηλεκτράμαξες. Εξαιτίας του προβλήματος που είχε παρουσιαστεί στους τροχούς των ηλεκτραμαξών (Siemens), η ταχύτητα εδώ και 2 χρόνια έχει περιοριστεί στα 140 χλμ./ώρα (η γραμμή «αντέχει» μέχρι και 250 χλμ./ώρα). Μάλιστα, το δίκτυο ηλεκτροκίνησης λειτουργεί λόγω και της συντήρησης που κάνουν εφτά τεχνικοί του ΟΣΕ για γραμμή 230 χιλιομέτρων!

Μετά το Πλατύ προς Θεσσαλονίκη και αντίστροφα, Σίνδος και Αδενδρο, οι αμαξοστοιχίες είναι μόνιμα καθηλωμένες σε παρακαμπτήριο. Αυτό σημαίνει ότι (και πάλι) την ευθύνη για τη μείωση της ταχύτητας την έχει αποκλειστικά ο μηχανοδηγός.

Μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Θεσσαλονίκης η κυκλοφορία γίνεται σε μονή γραμμή, δεν υπάρχει ηλεκτροκίνηση και παρατηρούνται βραδυπορίες σε μεγάλο μέρος του δικτύου. Ομως, λόγω της περιορισμένης κυκλοφορίας δεν σημειώνονται πολλά προβλήματα.

Παραλείψεις
Σχεδόν σε όλο το δίκτυο υπολειτουργούν τα συστήματα ασφαλείας. Πλέον όλα είναι στην ευθύνη του μηχανοδηγού, ο οποίος ενημερώνεται με έντυπο κατά την αναχώρηση για τις βραδυπορίες που θα συναντήσει στην πορεία (καθημερινά είναι πολλές) και τις οποίες είναι αποκλειστικά υπεύθυνος να τηρήσει. Για πολλές από αυτές δεν υπάρχει καν σηματοδότηση, οπότε εμπειρικά βρίσκει τα χιλιομετρικά σημεία.

Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα σύστημα που να προειδοποιεί το μηχανοδηγό για επερχόμενες βραδυπορίες ή κυριότερα να σταματάει το ανθρώπινο λάθος (όπως γίνεται σχεδόν παντού στην Ευρώπη). Σχεδόν τα πάντα γίνονται εμπειρικά, αν και έχουν διατεθεί δισ. ευρώ σε έργα. Ενδεικτικά:

* Το σύστημα ECTS (εξασφαλίζει τη μετάδοση πληροφοριών από τις ράγες στο τρένο), που έχει εγκατασταθεί στον Προαστιακό Αθήνας, δεν λειτουργεί. Το Μετρό στη γραμμή του Προαστιακού, γι' αυτό το λόγο, έχει περιορίσει τις ταχύτητες στα 100 χλμ./ώρα.

* Η φωτοσήμανση-τηλεδιοίκηση λειτουργούσε και διαλύθηκε τα τελευταία χρόνια, ενώ το πλιάτσικο έγινε με το ξήλωμα, από επιτήδειους, όλης της υποδομής της ηλεκτροκίνησης στο κομμάτι Αθήνα - Τιθορέα - Αθήνα.

Σαν να μην έφταναν τα ανωτέρω, παρατηρείται έλλειψη προσωπικού στους μηχανοδηγούς. Ο μηχανοδηγός στην Ισπανία ή στην Ελβετία ή σε όλες τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης δεν εργάζεται πάνω από 6 ώρες στα χειριστήρια, παρά το ότι υπάρχουν όλα τα συστήματα ασφαλείας που του παρέχουν προστασία. Στην Ελλάδα, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ επιλέγει την εντατικοποίηση της εργασίας, κάτι το οποίο εγκυμονεί κινδύνους.

• http://www.enet.gr/

Αποχαιρετίσαμε το Μουντιάλ με δακρυσμένα μάτια… Επιστροφή στην Αθήνα!

Τίτλοι αθλητικών εφημερίδων συγκινησιακά φορτισμένοι… Αποχαιρετίσαμε τη Βραζιλία. Μουντιάλ τέλος για την Ελλάδα…

Δεύτερη και τελευταία φορά που ασχολούμαστε με τα αθλητικά σ’ αυτό το Blog, αλλά μιλάει όλη η Ελλάδα γι’ αυτό θεωρήσαμε πως κάτι έχουμε να πούμε κι εμείς από τούτο τον διαδικτυακό τόπο που κατά βάση προβάλει τις διεκδικήσεις και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στον κλάδο μας ως συνταξιούχοι…

Κι ωστόσο, ζούμε μέσα σε μια κοινωνία που μιλάει και γράφει γι’ αυτά… Και μπορεί αυτή τη φορά το συναίσθημα που κυκλοφορεί να είναι χαρά, αλλά και η θλίψη είναι κι αυτή δική μας. Και έχουμε δικαίωμα να τη μοιραστούμε…